ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1017
1. ای کرده به پنج شمع روشن هر شش
ای اصل خوشی و هرچه داری همه خوش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1018
1. ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش
وی زلف پریشان مشو از شانهٔ خویش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1019
1. ای یار مرا موافقی وقتت خوش
بر حال دلم چو لایقی وقتت خوش
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1020
1. با دل گفتم ز دیگران بیش مباش
رو مرهم ریش باش چون نیش مباش
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1021
1. با پیر خرد نهفته میگویم دوش
کز من سخن از سر جهان هیچ مپوش
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1022
1. با ما چه نه‌ای مشو رفیق اوباش
کاول قدمت دمند و آخر پرخاش
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1023
1. بر جان و دل و دیده سواری همه خوش
واندر دل و جان هرچه بکاری همه خوش
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1024
1. بر دل چو شکفته گشت اسرار غمش
ندهم به گل همه جهان خار غمش
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1025
1. بر من بگریست نرگس خمارش
تا خیره شدم ز گریهٔ بسیارش
بیچاره از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1026
1. بیچاره دل سوختهٔ محنت کش
در آتش عشق تو همی سوزد خوش
پیوسته از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1027
1. پیوسته مرید حق شو و باقی باش
مستغرق عشق و شور و مشتاقی باش