ای کرده به پنج شمع روشن هر شش از مولانا رباعی 1017
1. ای کرده به پنج شمع روشن هر شش
ای اصل خوشی و هرچه داری همه خوش
ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش از مولانا رباعی 1018
1. ای گنج بیا زود به ویرانهٔ خویش
وی زلف پریشان مشو از شانهٔ خویش
ای یار مرا موافقی وقتت خوش از مولانا رباعی 1019
1. ای یار مرا موافقی وقتت خوش
بر حال دلم چو لایقی وقتت خوش
با دل گفتم ز دیگران بیش مباش از مولانا رباعی 1020
1. با دل گفتم ز دیگران بیش مباش
رو مرهم ریش باش چون نیش مباش
با پیر خرد نهفته میگویم دوش از مولانا رباعی 1021
1. با پیر خرد نهفته میگویم دوش
کز من سخن از سر جهان هیچ مپوش
با ما چه نهای مشو رفیق اوباش از مولانا رباعی 1022
1. با ما چه نهای مشو رفیق اوباش
کاول قدمت دمند و آخر پرخاش
بر جان و دل و دیده سواری همه خوش از مولانا رباعی 1023
1. بر جان و دل و دیده سواری همه خوش
واندر دل و جان هرچه بکاری همه خوش
بر دل چو شکفته گشت اسرار غمش از مولانا رباعی 1024
1. بر دل چو شکفته گشت اسرار غمش
ندهم به گل همه جهان خار غمش
بر من بگریست نرگس خمارش از مولانا رباعی 1025
1. بر من بگریست نرگس خمارش
تا خیره شدم ز گریهٔ بسیارش
بیچاره دل سوختهٔ محنت کش از مولانا رباعی 1026
1. بیچاره دل سوختهٔ محنت کش
در آتش عشق تو همی سوزد خوش
پیوسته مرید حق شو و باقی باش از مولانا رباعی 1027
1. پیوسته مرید حق شو و باقی باش
مستغرق عشق و شور و مشتاقی باش