مرغان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1005
1. مرغان رفتند بر سلیمان بخروش
کاین بلبل را چرا نمی‌مالی گوش
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1006
1. من شیشه زنم بر آن دل سنگ خوشش
تا جنگ کند بشنوم آن جنگ خوشش
ناگه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1007
1. ناگه بزدم دست بسوی جیبش
سرمست شدم ز لذت آسیبش
نیمی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1008
1. نیمی دف من به موش دادی همه خوش
باقی به کف بنده نهادی همه خوش
هان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1009
1. هان ای دل تشنه جوی را جویان باش
بی‌پای مپای و دایما پویان باش
هرچند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1010
1. هرچند ملولی نفسی با ما باش
مگریز ز یاران و درین غوغا باش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1011
1. ای دل برو از عاقبت اندیشان باش
در عالم بیگانگی از خویشان باش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1012
1. ای روز نشاط روشنی وقت تو خوش
وی عالم عیش و ایمنی وقت تو خوش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1013
1. ای روی چو آفتاب تو شادی کش
وی موی تو سرمایه ده، جمله حبش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1014
1. ای زلف پر از مشک تتاری همه خوش
اندر طلب چو من نگاری همه خوش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1015
1. ای سودائی برو پی سودا باش
در صورت شیدای دلت شیدا باش
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1016
1. ای عشق بیا به تلخ خویان خو بخش
ای پشت جهان به حسن چوپان رو بخش