دلدار چنان مشوش آمد که مپرس از مولانا رباعی 982
1. دلدار چنان مشوش آمد که مپرس
هجرانش چنان پر آتش آمد که مپرس
رو در صف بندگان ما باش و مترس از مولانا رباعی 983
1. رو در صف بندگان ما باش و مترس
خاک در آسمان ما باش و مترس
رو مرکب عشق را قوی ران و مترس از مولانا رباعی 984
1. رو مرکب عشق را قوی ران و مترس
وز مصحف کژ آیت حق خوان و مترس
رویم چو زر زمانه میبین و مپرس از مولانا رباعی 985
1. رویم چو زر زمانه میبین و مپرس
این اشک چو ناردانه میبین و مپرس
زین عشق پر از فعل جهانسوز بترس از مولانا رباعی 986
1. زین عشق پر از فعل جهانسوز بترس
زین تیر قبا بخش کمر دوز بترس
عاشق چو نمیشوی برو پشم بریس از مولانا رباعی 987
1. عاشق چو نمیشوی برو پشم بریس
صد کاری و صد رنگی و صد پیشه و پیس
مر تشنهٔ عشق را شرابیست مترس از مولانا رباعی 988
1. مر تشنهٔ عشق را شرابیست مترس
بیآب شدی پیش تو آبیست مترس
هستم ز غمش چنان پریشان که مپرس از مولانا رباعی 989
1. هستم ز غمش چنان پریشان که مپرس
زانسان شدهام بی سر و سامان که مپرس
آتش در زن بگیر پا در کویش از مولانا رباعی 990
1. آتش در زن بگیر پا در کویش
تازه نبرد هیچ فضول سویش
آن دل که من آن خویش پنداشتمش از مولانا رباعی 991
1. آن دل که من آن خویش پنداشتمش
بالله بر هیچ دوست نگذاشتمش
آن دم که حق بندهگزاری همه خوش از مولانا رباعی 992
1. آن دم که حق بندهگزاری همه خوش
وز مهر سر بنده بخاری همه خوش
آندیده که هست عاشق گلزارش از مولانا رباعی 993
1. آندیده که هست عاشق گلزارش
مشغول کجا کند سر هر خارش