دلدار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 982
1. دلدار چنان مشوش آمد که مپرس
هجرانش چنان پر آتش آمد که مپرس
رو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 983
1. رو در صف بندگان ما باش و مترس
خاک در آسمان ما باش و مترس
رو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 984
1. رو مرکب عشق را قوی ران و مترس
وز مصحف کژ آیت حق خوان و مترس
رویم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 985
1. رویم چو زر زمانه می‌بین و مپرس
این اشک چو ناردانه می‌بین و مپرس
زین از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 986
1. زین عشق پر از فعل جهانسوز بترس
زین تیر قبا بخش کمر دوز بترس
عاشق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 987
1. عاشق چو نمی‌شوی برو پشم بریس
صد کاری و صد رنگی و صد پیشه و پیس
مر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 988
1. مر تشنهٔ عشق را شرابیست مترس
بی‌آب شدی پیش تو آبیست مترس
هستم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 989
1. هستم ز غمش چنان پریشان که مپرس
زانسان شده‌ام بی سر و سامان که مپرس
آتش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 990
1. آتش در زن بگیر پا در کویش
تازه نبرد هیچ فضول سویش
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 991
1. آن دل که من آن خویش پنداشتمش
بالله بر هیچ دوست نگذاشتمش
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 992
1. آن دم که حق بنده‌گزاری همه خوش
وز مهر سر بنده بخاری همه خوش
آندیده از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 993
1. آندیده که هست عاشق گلزارش
مشغول کجا کند سر هر خارش