گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 959
1. گر در ره عشق او نباشی سرباز
زنهار مکن حدیث عشقی سرباز
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 960
1. گر گوهر طاعتی نسفتم هرگز
ور گرد بدی ز دل نرفتم هرگز
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 961
1. مائیم و توئی و خانه خالی برخیز
هنگام ستیز نیست ای جان مستیز
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 962
1. مائیم و دمی کوته و سودای دراز
در سایهٔ دل فکنده دو پای دراز
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 963
1. مائیم و هوای یار مه رو شب و روز
چون ماهی تشنه اندر این جو شب و روز
مردانه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 964
1. مردانه بیا که نیست کار تو مجاز
آغاز بنه ترانهٔ بی‌آغاز
معشوقهٔ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 965
1. معشوقهٔ ما کران نگیرد هرگز
وین شمع و چراغ ما نمیرد هرگز
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 966
1. من بودم و دوش آن بت بنده نواز
از من همه لابه بود و از وی همه ناز
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 967
1. من سیر نگشته‌ام ز تو یار هنوز
وامم داری نبات بسیار هنوز
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 968
1. من همتیم کجا بود چون من باز
عرضه نکنم به هیچکس آز و نیاز
میگوید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 969
1. میگوید مرمرا نگار دلسوز
میباید رفت چون به پایان شد روز
نی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 970
1. نی چارهٔ آنکه با تو باشم همراز
نی زهرهٔ آنکه بی‌تو پردازم راز