هر دم دل خستهام برنجاند یار از مولانا رباعی 924
1. هر دم دل خستهام برنجاند یار
یا سنگدلست یا نمیداند یار
هین وقت صبوحست می ناب بیار از مولانا رباعی 925
1. هین وقت صبوحست می ناب بیار
زیرا مرگست زندگانی هشیار
آمد آمد آنکه نرفت او هرگز از مولانا رباعی 926
1. آمد آمد آنکه نرفت او هرگز
بیرون نبد آن آب از این جو هرگز
آمد بر من دوش نگاری سر تیز از مولانا رباعی 927
1. آمد بر من دوش نگاری سر تیز
شیرین سخنی شکر لبی شورانگیز
آمد دی دیوانه و شبهای دراز از مولانا رباعی 928
1. آمد دی دیوانه و شبهای دراز
مائیم و شب تیره و سودای دراز
آن تاب که من دانم و تو ای دل سوز از مولانا رباعی 929
1. آن تاب که من دانم و تو ای دل سوز
ای دوست شب و روز ز دل میافروز
آن یار نهان کشید باز دستم امروز از مولانا رباعی 930
1. آن یار نهان کشید باز دستم امروز
از دست شدم بند گسستم امروز
ای تنگ شکر از ترشان چشم بدوز از مولانا رباعی 931
1. ای تنگ شکر از ترشان چشم بدوز
آتش بزن و هرچه به جز عشق بسوز
ای جان سماع و روزه و حج و نماز از مولانا رباعی 932
1. ای جان سماع و روزه و حج و نماز
وی از تو حقیقت شده بازی و مجاز
ای جان لطیف بیغم عشق مساز از مولانا رباعی 933
1. ای جان لطیف بیغم عشق مساز
در هر نفسش هزار روزه است و نماز
ای دل ز جفای دلستانان مگریز از مولانا رباعی 934
1. ای دل ز جفای دلستانان مگریز
دزدی خواهی ز پاسبانان مگریز
ای دل همه رخت را در این کوی انداز از مولانا رباعی 935
1. ای دل همه رخت را در این کوی انداز
پیراهن یوسف است بر روی انداز