چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 890
1. چون بت رخ تست بت‌پرستی خوشتر
چون باده ز جام تست مستی خوشتر
چون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 891
1. چون دید رخ زرد من آن شهره نگار
گفتا که دگر به وصلم امید مدار
خواهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 892
1. خواهی بستان حلقهٔ مستان بنگر
خواهی سر خر به خودپرستان بنگر
خورشید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 893
1. خورشید همی زرد شود بر دیوار
ما نیز همی زرد شویم از غم یار
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 894
1. در باغ در نیامدم گرد آور
درویش و تهی روم من راهگذر
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 895
1. در خاک در وفای آن سیمین بر
میکار دل و دیده میندیش ز بر
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 896
1. در مصطبه‌ها گر دو خرابات نگر
پیچیدن مستان به ملاقات نگر
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 897
1. در نوبت عشق چشم باشد در بار
چون او بگذشت دل بروید چو بهار
دست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 898
1. دست و دل ما هرچه تهی‌تر خوشتر
و آزادی دل ز هرچه خوشتر خوشتر
دوری از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 899
1. دوری ز برادر منافق بهتر
پرهیز ز یار ناموافق بهتر
رفتم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 900
1. رفتم به سر گور کریم دلدار
میتافت ز گلزار تنش چون گلزار