هشدار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 855
1. هشدار که فضل حق بناگاه آید
ناگاه آید بر دل آگاه آید
هل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 856
1. هل تا برود سرش به دیوار آید
سر بشکند و جامه به خون آلاید
هم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 857
1. هم کفرم و هم دینم و هم صافم و درد
هم پیرم و هم جوان و هم کودک خرد
همواره از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 858
1. همواره خوشی و دلکشی نامیزد
هشدار مکن کژ که قدح میریزد
یاد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 859
1. یاد تو کنم دلم تپیدن گیرد
خونابه ز دیده‌ام چکیدن گیرد
یاران از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 860
1. یاران یاران ز هم جدائی مکنید
در سر هوس گریز پائی نکنید
یار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 861
1. یار خواهم که فتنه‌انگیز بود
آتش دل و خونخواره و خونریز بود
یاریکه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 862
1. یاریکه مرا در غم خود می‌بندد
غمگینم از آنکه خوشدلم نپسندد
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 863
1. یک سو مشکوة امر پیغام نهاد
یک سوی دگر هزار گون دام نهاد
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 864
1. یک لحظه اگر نفس تو محکوم شود
علم همه انبیات معلوم شود
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 865
1. آن جمع کن جان پراکنده بیار
وان مستی هر خواجه و هر بنده بیار
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 866
1. آن زلف سیاه و قد رعناش نگر
شیرینی آن لعل شکرخاش نگر