هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 844
1. هر شب که دل سپهر گلشن گردد
عالم همه ساکن چو دل من گردد
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 845
1. هر شب که ز سودای تو نوبت بزنند
آن شب همه جان شوند هرجا که تنند
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 846
1. هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
یا مرگ بود به طبع یا خواب بود
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 847
1. هر عمر که بی‌دیدن اصحاب بود
یا مرگ بود به طبع یا خواب بود
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 848
1. هر قبض اثر علت اولی باشد
صورت همه مقبول هیولی باشد
هرگز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 849
1. هرگز حق صحبت قدیمت نبود
واندیشهٔ این سیه گلیمت نبود
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 850
1. هر کو بگشاده گرهی می‌بندد
بر حال خود و حال جهان میخندد
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 851
1. هر لحظه همی خوانمش از راه بعید
کو سورهٔ یوسف است و قرآن مجید
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 852
1. هر لقمهٔ خوش که بر دهان میگردد
میجوشد و صافش همه جان میگردد
هر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 853
1. هر موی زلف او یکی جان دارد
ما را چو سر زلف پریشان دارد
هستی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 854
1. هستی اثری ز نرگس مست تو بود
آب رخ نیستی هم از هست تو بود