گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 59
1. گر بوی نمی‌بری در این کوی میا
ور جامه نمی‌کنی در این جوی میا
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 60
1. گر جان داری بیا و جان باز آنجا
آن جای که بوده‌ای ز آغاز آنجا
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 61
1. گر در طلب خودی ز خود بیرون‌آ
جو را بگذار و جانب جیحون آ
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 62
1. گر عمر بشد عمر دگر داد خدا
گر عمر فنا نماند نک عمر بقا
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 63
1. گر من میرم مرا بیارید شما
مرده بنگار من سپارید شما
کوتاه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 64
1. کوتاه کند زمانه این دمدمه را
وز هم بدرد گرگ فنا این رمه را
گویم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 65
1. گویم که کیست روح‌افزا مرا
آنکس که بداد جان ز آغاز مرا
گه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 66
1. گه می‌گفتم که من امیرم خود را
گه ناله‌کنان که من اسیرم خود را
لاحول از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 67
1. لاحول ولا دور کند آن غم را
گر دیو رسد جان بنی آدم را
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 68
1. ما اطیب ما الذما احلانا
کنا مهجا ولم نکن ابدانا
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 69
1. من تجربه کردم صنم خوش‌خو را
سیلاب سیه تیره نکرد آنجو را
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 70
1. من ذره و خورشید لقائی تو مرا
بیمار غمم عین دوائی تو مرا