بی‌یاری از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 601
1. بی‌یاری تو دل بسوی یار نشد
تا لطف غمت ندیده غمخوار نشد
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 602
1. تا با غم عشق تو مرا کار افتاد
بیچاره دلم در غم بسیار افتاد
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 603
1. تا بنده ز خود فانی مطلق نشود
توحید به نزد او محقق نشود
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 604
1. تا تو بخودی ترا به خود ره ندهد
چون مست شدی ز دیده بیرون نجهند
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 605
1. تا در دل من عشق تو اندوخته شد
جز عشق تو هر چه داشتم سوخته شد
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 606
1. تا در طلب مات همی کام بود
هر دم که برون ز ما زنی دام بود
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 607
1. تا رهبر تو طبع بدآموز بود
بخت تو مپندار که پیروز بود
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 608
1. تا سر نشود یقین که سرکش نشود
وان دلبر برگزیده سرکش نشود
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 609
1. تا گوهر جان در این طبایع افتاد
همسایه شدند با وی این چار فساد
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 610
1. تا مدرسه و مناره ویران نشود
اسباب قلندری بسامان نشود
نایی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 611
1. نایی ببرید از نیستان استاد
با نه سوراخ و آدمش نام نهاد
بانگ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 612
1. بانگ مستی ز آسمان می‌آید
مستی ز فلک نعره‌زنان می‌آید