این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 567
1. این صورت آدمی که درهم بستند
نقشی است که در تویلهٔ غم بستند
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 568
1. این طرفه که یار در دامن گنجد
جان دو هزار تن در این تن گنجد
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 569
1. این عشق به جانب دلیران گردد
آهو است که او بابت شیران گردد
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 570
1. این مست به باده‌ای دگر می‌گردد
قرابه تهی گشت و بسر می‌گردد
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 571
1. این واقعه را سخت بگیری شاید
از کوشش عاجزانه کاری ناید
بار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 572
1. بار دگر این خسته جگر باز آمد
بیچاره به پا رفت و به سرباز آمد
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 573
1. با روی تو هیچکس ز باغ اندیشد
با عشق تو از شمع و چراغ اندیشد
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 574
1. با سود وصال تو زیانت نرسد
جانی تو که زحمتی بجانت نرسد
با از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 575
1. با هرکه دمی عشق تو آمیخته شد
گوئی که بلا بر سر او ریخته شد
بخشای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 576
1. بخشای بر آن بنده که خوابش نبود
بخشای بر آن تشنه که آبش نبود
بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 577
1. بر بنده بخند تا ثوابت باشد
وز بنده شکر خنده جوابت باشد