ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 544
1. ای آنکه نخست بر سحر چشم تو زد
وز با نمکی راه نظر چشم تو زد
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 545
1. ای از قدمت خاک زمین خرم و شاد
شد حامله از شادی و صد غنچه بزاد
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 546
1. ای اطلس دعوی ترا معنی برد
فردا به قیامت این عمل خواهی برد
ایام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 547
1. ایام وصال یار گوئی که نبود
وان دولت بیشمار گوئی که نبود
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 548
1. ای اهل صفا که در جهان گردانید
از بهر بتی چرا چنین حیرانید
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 549
1. ای اهل مناجات که در محرابید
منزل دور است یک زمان بشتابید
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 550
1. ای دل اثر صبح گه شام که دید
یک عاشق صادق نکونام که دید
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 551
1. ای دل اگرت رضای دلبر باید
آن باید کرد و گفت کو فرماید
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 552
1. ای دل این ره به قیل و قالت ندهند
جز بر در نیستی وصالت ندهند
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 553
1. ای دل سر آرزو به پای اندر بند
امید به فضل راهنمای اندر بند
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 554
1. ای دوست مگو تو بنده‌ای یا آزاد
بنده که خرد برای زشتی و فساد