آن عشق که برق و بوش تا فرق رسید از مولانا رباعی 486
1. آن عشق که برق و بوش تا فرق رسید
مالم همه خورد و کار با دلق رسید
آن کان نبات و تنگ شکر نامد از مولانا رباعی 487
1. آن کان نبات و تنگ شکر نامد
وان آب حیات بحر گوهر نامد
آن کز تو خدای این گدا میخواهد از مولانا رباعی 488
1. آن کز تو خدای این گدا میخواهد
در دهر کدام پادشا میخواهد
آن کس که بر آتش جهانم بنهاد از مولانا رباعی 489
1. آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
صد گونه زبانه بر زبانم بنهاد
آن کس که ترا بیند و خندان نشود از مولانا رباعی 490
1. آن کس که ترا بیند و خندان نشود
وز حیرت تو گشاده دندان نشود
آن کس که ترا شناخت جان را چه کند از مولانا رباعی 491
1. آن کس که ترا شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خانمان را چه کند
آن کس که از آب و گل نگاری دارد از مولانا رباعی 492
1. آن کس که از آب و گل نگاری دارد
روزی به وصال او قراری دارد
آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد از مولانا رباعی 493
1. آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد
وز بهر مقام آشیانی دارد
آن کس که ز دل دم اناالحق میزد از مولانا رباعی 494
1. آن کس که ز دل دم اناالحق میزد
امروز بر این رسن معلق میزد
آن کس که مرا به صدق اقرار کند از مولانا رباعی 495
1. آن کس که مرا به صدق اقرار کند
چون لعبتگان مرا به بازار کند
آن کیست که بیرون درون مینگرد از مولانا رباعی 496
1. آن کیست که بیرون درون مینگرد
در اهل جنون به صد فسون مینگرد
آن لحظه که آن سرو روانم برسید از مولانا رباعی 497
1. آن لحظه که آن سرو روانم برسید
تن زد تنم از شرم چو جانم برسید