آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 486
1. آن عشق که برق و بوش تا فرق رسید
مالم همه خورد و کار با دلق رسید
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 487
1. آن کان نبات و تنگ شکر نامد
وان آب حیات بحر گوهر نامد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 488
1. آن کز تو خدای این گدا می‌خواهد
در دهر کدام پادشا می‌خواهد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 489
1. آن کس که بر آتش جهانم بنهاد
صد گونه زبانه بر زبانم بنهاد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 490
1. آن کس که ترا بیند و خندان نشود
وز حیرت تو گشاده دندان نشود
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 491
1. آن کس که ترا شناخت جان را چه کند
فرزند و عیال و خانمان را چه کند
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 492
1. آن کس که از آب و گل نگاری دارد
روزی به وصال او قراری دارد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 493
1. آن کس که ز چرخ نیم نانی دارد
وز بهر مقام آشیانی دارد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 494
1. آن کس که ز دل دم اناالحق میزد
امروز بر این رسن معلق میزد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 495
1. آن کس که مرا به صدق اقرار کند
چون لعبتگان مرا به بازار کند
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 496
1. آن کیست که بیرون درون مینگرد
در اهل جنون به صد فسون مینگرد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 497
1. آن لحظه که آن سرو روانم برسید
تن زد تنم از شرم چو جانم برسید