آنرا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 474
1. آنرا که ز عشق دوست بیداد رسد
از رحمت و فضل اوش امداد رسد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 475
1. آن را منگر که ذوفنون آید مرد
در عهد و وفا نگر که چون آید مرد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 476
1. آن رفت که بودمی من از عشق تو شاد
از عشق تو می نایدم از عشقم یاد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 477
1. آن روز که جان خرقهٔ قالب پوشید
دریای عنایت از کرم میجوشید
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 478
1. آن روز که جانم ره کیوان گیرد
اجزای تنم خاک پریشان گیرد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 479
1. آن روز که چشم تو ز من برگردد
وز بهر تو کشتنم میسر گردد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 480
1. آن روز که روز ابر و باران باشد
شرط است که جمعیت یاران باشد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 481
1. آن روز که عشق با دلم بستیزد
جان پای برهنه از میان بگریزد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 482
1. آن روز که کار وصل را ساز آید
وین مرغ از این قفس بپرواز آید
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 483
1. آن روز که مهرگان گردون زده‌اند
مهر زر عاشقان دگرگون زده‌اند
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 484
1. آن سر که بود بی‌خبر از وی خسبد
آنکس که خبر یافت از او کی خسبد
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 485
1. آن طرفه جماعتی که جانشان بکشد
وین نادره آب حیوانشان بکشد