ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 405
1. ما عاشق عشقیم و مسلمان دگر است
مامور ضعیفیم و سلیمان دگر است
ماه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 406
1. ماه عید است و خلق زیر و زبر است
تا فرجه کند هرآنکه صاحب نظر است
ماهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 407
1. ماهی تو که فتنه‌ای نداری ز تو دست
درمان ز که جویم که دلم از تو بخست
ماهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 408
1. ماهی که نه زیر و نی به بالاست کجاست
جانی که نه بی‌ما و نه با ماست کجاست
مرغ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 409
1. مرغ جان را میل سوی بالا نیست
در شش جهتش پر زدن وپروا نیست
مرغ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 410
1. مرغ دل من چو ترک این دانه گرفت
انصاف بده که نیک مردانه گرفت
مر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 411
1. مر وصل ترا هزار صاحب هوس است
تا خود به وصال تو که را دسترس است
مست از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 412
1. مست است دو چشم از دو چشم مستت
دریاب که از دست شدم در دستت
مستم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 413
1. مستم ز خمار عبهر جادویت
دفعم چو دهی چو آمدم در کویت
مستی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 414
1. مستی ز ره آمد و بما در پیوست
ساغر می‌گشت در میان دست بدست
معشوق از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 415
1. معشوق شراب‌خوار و بیسامانست
خونخواره و شوخ و شنگ و نافرمانست
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 416
1. من آن توام کام منت باید جست
زیرا که در این شهر حدیث من و تست