در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 301
1. در بتکده تا خیال معشوهٔ ما است
رفتن به طواف کعبه در عین خطا است
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 302
1. در خواب مهی دوش روانم دیده است
با روی و لبی که روشنی دیده است
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 303
1. در دایرهٔ وجود موجود علیست
اندر دو جهان مقصد و مقصود علیست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 304
1. در دیدهٔ صورت ار ترا دامی هست
زان دم بگذر اگر ترا گامی هست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 305
1. در راه طلب عاقل و دیوانه یکیست
در شیوهٔ عشق خویش و بیگانه یکیست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 306
1. در صورت تست آنچه معنا همه اوست
در معنی تست آنچه دعوا همه اوست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 307
1. در ظاهر و باطن آنچه خیر است و شر است
از حکم حقست و از قضا و قدر است
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 308
1. در عشق اگرچه که قدم بر قدم است
آنست قدم که آنقدم از قدم است
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 309
1. در عشق تو هر حیله که کردم هیچست
هر خون جگر که بیتو خوردم هیچست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 310
1. در عشق که جز می بقا خوردن نیست
جز جان دادن دلیل جانبردن نیست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 311
1. در عهد و وفا چنانکه دلدار منست
خون باریدن بروز و شب کار منست
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 312
1. در کوی غم تو صبر بیفرمانست
در دیده ز اشک تو بر او حرمانست