تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 267
1. تا مهر نگار باوفایم بگرفت
من بودم و او چو کیمیایم بگرفت
تنها از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 268
1. تنها نه همین خنده و سیماش خوشست
خشم و سقط و طعنه و صفراش خوشست
توبه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 269
1. توبه چکنم که توبه‌ام سایهٔ تست
بار سر توبه جمله سرمایهٔ توست
توبه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 270
1. توبه کردم که تا جانم برجاست
من کج نروم نگردم از سیرت راست
توبه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 271
1. توبه که دل خویش چو آهن کرده است
در کشتن بنده چشم روشن کرده است
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 272
1. تو سیر شدی من نشدم درمان چیست
بنما عوض خود عوض جانان چیست
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 273
1. تو کان جهانی و جهان نیم جو است
تو اصل جهانی و جهان از تو نو است
تهدید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 274
1. تهدید عدو چه بشنود عاشق راست
میراند خر تیز بدان سو که خداست
جانا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 275
1. جانا غم تو ز هرچه گویی بتر است
رنج دل و تاب تن و سوز جگر است
جانم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 276
1. جانم بر آن جان جهان رو کرده است
هم قبله و هم کعبه بدانسو کرده است
جان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 277
1. جان و سر آن یار که او پرده‌در است
این حلقهٔ در بزن که در پرده‌در است