رباعیات در دیوان شمس جلال الدین محمد مولوی

1 امروز مهم دست زنان آمده است پیدا و نهان چو نقش جان آمده است

2 مست و خوش و شنگ و بی‌امان آمده است زانروی چنینم که چنان آمده است

1 امشب آمد خیال آن دلبر چست در خانهٔ تن مقام دل را میجست

2 دل را چو بیافت زود خنجر بکشید زد بر دل من که دست و بازوش درست

1 امشب شب آن دولت بی‌پایانست شب نیست عروسی خداجویانست

2 آن جفت لطیف با یکی گویانست امشب تتق خوش نکو رویانست

1 امشب شب آنست که جان شبهاست امشب شب آنست که حاجات رواست

2 امشب شب بخشایش و انعام و عطاست امشب شب آنست که همراز خداست

1 امشب شب من بسی ضعیف و زار است امشب شب پرداختن اسرار است

2 اسرار دلم جمله خیال یار است ای شب بگذر زود که ما را کار است

1 امشب منم و طواف کاشانهٔ دوست میگردم تا بصبح در خانهٔ دوست

2 زیرا که بهر صبوح موسوم شده است کاین کاسهٔ سر بدست پیمانهٔ اوست

1 امشب هردل که همچو مه در طلب است مانندهٔ زهره او حریف طرب است

2 از آرزوی لبش مرا جان بلب است ایزد داند خموش کاین شب چه شب است

1 اندر دل من درون و بیرون همه او است اندر تن من جان و رگ و خون همه اوست

2 اینجای چگونه کفر و ایمان گنجد بی‌چون باشد وجود من چون همه اوست

1 اندر سر ما همت کاری دگر است معشوقه خوب ما نگاری دگر است

2 والله که بعشق نیز قانع نشویم ما را پس از این خزان بهاری دگر است