ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 186
1. ای خرمنت از سنبلهٔ آب حیات
انبار جهان پر است از تخم موات
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 187
1. ای خواجه ترا غم جمال و جاهست
و اندیشهٔ باغ و راغ و خرمنگاهست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 188
1. ای در دل من نشسته شد وقت نشست
ای توبه شکن رسید هنگام شکست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 189
1. ای دل تا ریش و خسته میدارندت
دیوانه و پای بسته میدارندت
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 190
1. ای دل تو و درد او که درمان اینست
غم میخور و دم مزن که فرمان اینست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 191
1. ای دوست مکن که روزها را فرداست
نیکی و بدی چو روز روشن پیداست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 192
1. ای ذکر تو مانع تماشای تو دوست
برق رخ تو نقاب سیمای تو دوست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 193
1. ای ساقی اگر سعادتی هست تراست
جانی و دلی و جان و دل مست تراست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 194
1. ای ساقی جان مطرب ما را چه شده است
چون می‌نزند رهی ره او که زده است
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 195
1. ای شب چه شبی که روزها چاکر تست
تو دریائی و جان جان اخگر تست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 196
1. ای شب ز می تو مر مرا مستی نیست
بیخوابی من گزاف و سردستی نیست
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 197
1. ای طالب اگر ترا سر این راهست
واندر سر تو هوای این درگاهست