دل از می عشق مست میپنداری از مولانا رباعی 1871
1. دل از می عشق مست میپنداری
جان شیفتهٔ الست میپنداری
دلدار به زیر لب بخواند چیزی از مولانا رباعی 1872
1. دلدار به زیر لب بخواند چیزی
دیوانه شوی عقل نماند چیزی
دلدار مرا گفت ز هر دلداری از مولانا رباعی 1873
1. دلدار مرا گفت ز هر دلداری
گر بوسه خری بوسه ز من خر باری
دل گفت مرا بگو کرا میجوئی از مولانا رباعی 1874
1. دل گفت مرا بگو کرا میجوئی
بر گرد جهان خیره چرا میپوئی
دل کیست همه کار و گیائیش توئی از مولانا رباعی 1875
1. دل کیست همه کار و گیائیش توئی
نیک و بد و کفر و پارسائیش توئی
دوش آمد آن خیال تو رهگذری از مولانا رباعی 1876
1. دوش آمد آن خیال تو رهگذری
گفتم بر ما باش ز صاحب نظری
دوش از سر عاشقی و از مشتاقی از مولانا رباعی 1877
1. دوش از سر عاشقی و از مشتاقی
میکردم التماس می از ساقی
دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی از مولانا رباعی 1878
1. دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی
امشب به دغل به هر سویی میافتی
دی بلبلکی لطیفکی خوش گوئی از مولانا رباعی 1879
1. دی بلبلکی لطیفکی خوش گوئی
میگفت ترانهای کنار جوئی
دی بود چنان دولت و جان افروزی از مولانا رباعی 1880
1. دی بود چنان دولت و جان افروزی
و امروز چنین آتش عالم سوزی
دیروز فسون سرد برخواند کسی از مولانا رباعی 1881
1. دیروز فسون سرد برخواند کسی
او سردتر از فسون خود بود بسی