دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1871
1. دل از می عشق مست می‌پنداری
جان شیفتهٔ الست می‌پنداری
دلدار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1872
1. دلدار به زیر لب بخواند چیزی
دیوانه شوی عقل نماند چیزی
دلدار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1873
1. دلدار مرا گفت ز هر دلداری
گر بوسه خری بوسه ز من خر باری
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1874
1. دل گفت مرا بگو کرا می‌جوئی
بر گرد جهان خیره چرا می‌پوئی
دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1875
1. دل کیست همه کار و گیائیش توئی
نیک و بد و کفر و پارسائیش توئی
دوش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1876
1. دوش آمد آن خیال تو رهگذری
گفتم بر ما باش ز صاحب نظری
دوش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1877
1. دوش از سر عاشقی و از مشتاقی
می‌کردم التماس می از ساقی
دوشینه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1878
1. دوشینه مرا گذاشتی خوش خفتی
امشب به دغل به هر سویی می‌افتی
دی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1879
1. دی بلبلکی لطیفکی خوش گوئی
می‌گفت ترانه‌ای کنار جوئی
دی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1880
1. دی بود چنان دولت و جان افروزی
و امروز چنین آتش عالم سوزی
دیروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1881
1. دیروز فسون سرد برخواند کسی
او سردتر از فسون خود بود بسی