در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1859
1. در دل نگذارمت که افگار شوی
در دیده ندارمت که بس خار شوی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1860
1. در روزه چو از طبع دمی پاک شوی
اندر پی پاکان تو بر افلاک شوی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1861
1. در زهد اگر موسی و هارون آئی
وانگاه چو جبرئیل بیرون آئی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1862
1. در زیر غزل‌ها و نفیر و زاری
دردیست مرا ز چهره‌های ناری
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1863
1. در عالم حسن اینت سلطان که توئی
در خطهٔ لطف شهره برهان که توئی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1864
1. در عشق تو خون دیده بارید بسی
جان در تن من ز غم بنالید بسی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1865
1. در عشق تو خون دیده بارید بسی
جان در تن من ز غم بنالید بسی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1866
1. در عشق موافقت بود چون جانی
در مذهب هر ظریف معنی دانی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1867
1. در عشق هر آن که برگزیند چیزی
از نفس هوس بر او نشیند چیزی
درویشان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1868
1. درویشان را عار بود محتشمی
واندر دلشان بار بود محتشمی
در از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1869
1. در هر دو جهان دلبر و یارم تو بسی
زیرا که به هر غمیم فریاد رسی
دستار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1870
1. دستار نهاده‌ای به مطرب ندهی
دستار بده تا ز تکبر برهی