تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1813
1. تا خاک قدوم هر مقدم نشوی
سالار سپاه نفس و آدم نشوی
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1814
1. تا درد نیابی تو به درمان نرسی
تا جان ندهی به وصل جانان نرسی
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1815
1. تا در طلب گوهر کانی کانی
تا در هوس لقمهٔ نانی نانی
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1816
1. تا عشق آن روی پریزاد شوی
وانگه هردم چو خاک برباد شوی
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1817
1. تا هشیاری به طعم مستی نرسی
تا تن ندهی به جان پرستی نرسی
تقصیر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1818
1. تقصیر نکرد عشق در خماری
تقصیر مکن تو ساقی از دلداری
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1819
1. تو آب نی خاک نی تو دگری
بیرون ز جهان آب و گل در سفری
توبه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1820
1. توبه کردم ز شور و بی‌خویشتنی
عشقت بشنید از من به این ممتحنی
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1821
1. تو دوش چه خواب دیده‌ای می‌دانی
نی دانش آن نیست بدین آسانی
تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1822
1. تو سیر شدی من نشدم زین مستی
من نیست شدم تو آنچه هستی هستی
جانا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1823
1. جانا ز تو بیزار شوم نی نی نی
با جز تو دگر یار شوم نی نی نی