بر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1801
1. بر گلشن یارم گذرت بایستی
بر چهرهٔ او یک نظرت بایستی
بنمای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1802
1. بنمای به من رخت بکن مردمی
تا لاف زنم که دیده‌ام خرمی
بوئی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1803
1. بوئی ز تو و گل معطر نی نی
با دیدنت آفتاب و اختر نی نی
بی‌آتش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1804
1. بی‌آتش عشق تو تو نخوردم آبی
بی‌نقش خیال تو ندیدم آبی
بیچاره از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1805
1. بیچاره دلا که آینهٔ هر اثری
گر سر کشی از صفات با دردسری
بی‌جهد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1806
1. بی‌جهد به عالم معانی نرسی
زنده به حیات جاودانی نرسی
بیخود از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1807
1. بیخود باشی هزار رحمت بینی
با خود باشی هزار زحمت بینی
بیرون از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1808
1. بیرون نگری صورت انسان بینی
خلقی عجب از روم و خراسان بینی
پیش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1809
1. پیش آی خیال او که شوری داری
بر دیدهٔ من نشین که نوری داری
بی‌نام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1810
1. بی‌نام و نشان چون دل و جانم کردی
بی‌کیف طرب دست زنانم کردی
پیوسته از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1811
1. پیوسته مها عزم سفر می‌داری
چون چرخ مرا زیر و زبر می‌داری
تا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1812
1. تا چند ز جان مستمند اندیشی
تا کی ز جهان پرگزند اندیشی