ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1755
1. ای ماه برآمدی و تابان گشتی
گرد فلک خویش خرامان گشتی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1756
1. ای موسی ما به طور سینا رفتی
وز ظاهر ما و باطن ما رفتی
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1757
1. این شاخ شکوفه بارگیرد روزی
وین باز طلب شکار گیرد روزی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1758
1. ای نرگس بی‌چشم و دهن حیرانی
در روی عروسان چمن حیرانی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1759
1. ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توئی
وی آینهٔ جمال شاهی که توئی
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1760
1. این عرصه که عرض آن ندارد طولی
بگذار عمارتش بهر مجهولی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1761
1. ای نفس عجب که با دلم همنفسی
من بندهٔ آن صبح که خندان برسی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1762
1. ای نور دل و دیده و جانم چونی
وی آرزوی هر دو جهانم چونی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1763
1. ای هیزم تو خشک نگردد روزی
تا تو فتد ز آتش دلسوزی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1764
1. ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی
برخیزد رستخیز چون برخیزی
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1765
1. امروز بیا که سخت آراسته‌ای
گوئی ز میان حسن برخاسته‌ای
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1766
1. امروز ندانم بچه دست آمده‌ای
کز اول بامداد مست آمده‌ای