ای ماه برآمدی و تابان گشتی از مولانا رباعی 1755
1. ای ماه برآمدی و تابان گشتی
گرد فلک خویش خرامان گشتی
ای موسی ما به طور سینا رفتی از مولانا رباعی 1756
1. ای موسی ما به طور سینا رفتی
وز ظاهر ما و باطن ما رفتی
این شاخ شکوفه بارگیرد روزی از مولانا رباعی 1757
1. این شاخ شکوفه بارگیرد روزی
وین باز طلب شکار گیرد روزی
ای نرگس بیچشم و دهن حیرانی از مولانا رباعی 1758
1. ای نرگس بیچشم و دهن حیرانی
در روی عروسان چمن حیرانی
ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توئی از مولانا رباعی 1759
1. ای نسخهٔ نامهٔ الهی که توئی
وی آینهٔ جمال شاهی که توئی
این عرصه که عرض آن ندارد طولی از مولانا رباعی 1760
1. این عرصه که عرض آن ندارد طولی
بگذار عمارتش بهر مجهولی
ای نفس عجب که با دلم همنفسی از مولانا رباعی 1761
1. ای نفس عجب که با دلم همنفسی
من بندهٔ آن صبح که خندان برسی
ای نور دل و دیده و جانم چونی از مولانا رباعی 1762
1. ای نور دل و دیده و جانم چونی
وی آرزوی هر دو جهانم چونی
ای هیزم تو خشک نگردد روزی از مولانا رباعی 1763
1. ای هیزم تو خشک نگردد روزی
تا تو فتد ز آتش دلسوزی
ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی از مولانا رباعی 1764
1. ای یار گرفتهٔ شراب آمیزی
برخیزد رستخیز چون برخیزی
امروز بیا که سخت آراستهای از مولانا رباعی 1765
1. امروز بیا که سخت آراستهای
گوئی ز میان حسن برخاستهای
امروز ندانم بچه دست آمدهای از مولانا رباعی 1766
1. امروز ندانم بچه دست آمدهای
کز اول بامداد مست آمدهای