ای شادی راز تو هزاران شادی از مولانا رباعی 1744
1. ای شادی راز تو هزاران شادی
وز تو به خرابات هزار آبادی
ای شمع تو صوفی صفتی پنداری از مولانا رباعی 1745
1. ای شمع تو صوفی صفتی پنداری
کاین شش صفت از اهل صفا میداری
ای صاف که می شور و چنین میگردی از مولانا رباعی 1746
1. ای صاف که می شور و چنین میگردی
بنشین و مگرد اگر چنین میگردی
ای طالب دنیا تو یکی مزدوری از مولانا رباعی 1747
1. ای طالب دنیا تو یکی مزدوری
وی عاشق خلد ازین حقیقت دوری
ای عشق تو عین عالم حیرانی از مولانا رباعی 1748
1. ای عشق تو عین عالم حیرانی
سرمایهٔ سودای تو سرگردانی
ای قاصد جان من به جان میارزی از مولانا رباعی 1749
1. ای قاصد جان من به جان میارزی
جان خود چه بود هر دو جهان میارزی
ای کاش که من بدانمی کیستمی از مولانا رباعی 1750
1. ای کاش که من بدانمی کیستمی
در دایرهٔ حیات با چیستمی
ای گل تو ز لطف گلستان میخندی از مولانا رباعی 1751
1. ای گل تو ز لطف گلستان میخندی
یا از دم عشق بلبلان میخندی
ای کمتر مهمانیت آب گرمی از مولانا رباعی 1752
1. ای کمتر مهمانیت آب گرمی
کز لذت آن مست شود بیشرمی
ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری از مولانا رباعی 1753
1. ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری
ابروی کمان و تیر مژگان داری
ای ماه اگرچه روشن و پرنوری از مولانا رباعی 1754
1. ای ماه اگرچه روشن و پرنوری
از روشنی روی بت من دوری