ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1744
1. ای شادی راز تو هزاران شادی
وز تو به خرابات هزار آبادی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1745
1. ای شمع تو صوفی صفتی پنداری
کاین شش صفت از اهل صفا می‌داری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1746
1. ای صاف که می شور و چنین می‌گردی
بنشین و مگرد اگر چنین می‌گردی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1747
1. ای طالب دنیا تو یکی مزدوری
وی عاشق خلد ازین حقیقت دوری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1748
1. ای عشق تو عین عالم حیرانی
سرمایهٔ سودای تو سرگردانی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1749
1. ای قاصد جان من به جان میارزی
جان خود چه بود هر دو جهان میارزی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1750
1. ای کاش که من بدانمی کیستمی
در دایرهٔ حیات با چیستمی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1751
1. ای گل تو ز لطف گلستان می‌خندی
یا از دم عشق بلبلان می‌خندی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1752
1. ای کمتر مهمانیت آب گرمی
کز لذت آن مست شود بی‌شرمی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1753
1. ای گوی زنخ زلف چو چوگان داری
ابروی کمان و تیر مژگان داری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1754
1. ای ماه اگرچه روشن و پرنوری
از روشنی روی بت من دوری