ای داده مرا به خواب در بیداری از مولانا رباعی 1721
1. ای داده مرا به خواب در بیداری
آسان شده در دلم همه دشواری
ای داده مرا چو عشق خود بیداری از مولانا رباعی 1722
1. ای داده مرا چو عشق خود بیداری
وین شمع میان این جهان تاری
ای دام هزار فتنه و طراری از مولانا رباعی 1723
1. ای دام هزار فتنه و طراری
یارب تو چه فتنهها که در سر داری
ای در دل من نشسته بگشاده دری از مولانا رباعی 1724
1. ای در دل من نشسته بگشاده دری
جز تو دگری نجویم و کو دگری
ای در دل هر کسی ز مهرت تابی از مولانا رباعی 1725
1. ای در دل هر کسی ز مهرت تابی
وی از تو تضرعی بهر محرابی
ای دشمن جان و جان شیرین که توئی از مولانا رباعی 1726
1. ای دشمن جان و جان شیرین که توئی
نور موسی و طور سینین که توئی
ای دل تو اگر هزار دلبر داری از مولانا رباعی 1727
1. ای دل تو اگر هزار دلبر داری
شرط آن نبود که دل ز ما برداری
ای دل تو بدین مفلسی و رسوائی از مولانا رباعی 1728
1. ای دل تو بدین مفلسی و رسوائی
انصاف بده که عشق را چون سائی
ای دل تو دمی مطیع سبحان نشدی از مولانا رباعی 1729
1. ای دل تو دمی مطیع سبحان نشدی
وز کار بدت هیچ پشیمان نشدی
ای دل تو و درد او اگر خود مردی از مولانا رباعی 1730
1. ای دل تو و درد او اگر خود مردی
جان بندهٔ تست اگر تو صاحب دردی
ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری از مولانا رباعی 1731
1. ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری
باری میکن به مفلسی اقراری