ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1721
1. ای داده مرا به خواب در بیداری
آسان شده در دلم همه دشواری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1722
1. ای داده مرا چو عشق خود بیداری
وین شمع میان این جهان تاری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1723
1. ای دام هزار فتنه و طراری
یارب تو چه فتنه‌ها که در سر داری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1724
1. ای در دل من نشسته بگشاده دری
جز تو دگری نجویم و کو دگری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1725
1. ای در دل هر کسی ز مهرت تابی
وی از تو تضرعی بهر محرابی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1726
1. ای دشمن جان و جان شیرین که توئی
نور موسی و طور سینین که توئی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1727
1. ای دل تو اگر هزار دلبر داری
شرط آن نبود که دل ز ما برداری
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1728
1. ای دل تو بدین مفلسی و رسوائی
انصاف بده که عشق را چون سائی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1729
1. ای دل تو دمی مطیع سبحان نشدی
وز کار بدت هیچ پشیمان نشدی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1730
1. ای دل تو و درد او اگر خود مردی
جان بندهٔ تست اگر تو صاحب دردی
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1731
1. ای دل چو به صدق از تو نیاید کاری
باری می‌کن به مفلسی اقراری