از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 151
1. از بی‌یاری ظریفتر یاری نیست
وز بی‌کاری لطیفتر کاری نیست
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 152
1. از جمله طمع بریدنم آسانست
الا ز کسی که جان ما را جانست
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 153
1. از حلقهٔ گوش از دلم باخبر است
در حلقهٔ او دل از همه حلقه‌تر است
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 154
1. از دوستی دوست نگنجم در پوست
در پوست نگنجم که شهم سخت نکوست
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 155
1. از دیدن اغیار چو ما را مدد است
پس فرد نه‌ایم و کار ما در عدد است
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 156
1. از عهد مگو که او نه بر پای من است
چون زلف تو عهد من شکن در شکن است
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 157
1. از کفر و ز اسلام برون صحرائیست
ما را به میان آن فضا سودائیست
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 158
1. از نوح سفینه ایست میراث نجات
گردان و روان میانهٔ بحر حیات
العین از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 159
1. العین لفقدکم کثیرالعبرات
والقلب لذکرکم کثیرالحسرات
افغان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 160
1. افغان کردم بر آن فغانم می‌سوخت
خامش کردم چو خامشانم می‌سوخت
افکند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 161
1. افکند مرا دلم به غوغا و گریخت
جان آمد و هم از سر سودا و گریخت
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 162
1. امروز چه روز است که خورشید دوتاست
امروز ز روزها برونست و جداست