هم نور دل منی و هم راحت جان از مولانا رباعی 1524
1. هم نور دل منی و هم راحت جان
هم فتنه برانگیزی و هم فتنه نشان
هنگام اجل چو جان بپردازد تن از مولانا رباعی 1525
1. هنگام اجل چو جان بپردازد تن
مانند قبای کهنه اندازد تن
یا دلبر من باید و یا دل بر من از مولانا رباعی 1526
1. یا دلبر من باید و یا دل بر من
نی دل بر من باشد و نی دلبر من
یارب چه دلست این و چه خو دارد این از مولانا رباعی 1527
1. یارب چه دلست این و چه خو دارد این
در جستن او چه جستجو دارد این
یا اوحد بالجمال یا جانمسن از مولانا رباعی 1528
1. یا اوحد بالجمال یا جانمسن
از عهد من ای دوست مگر نادمسن
آن رهزن دل که پایکوبانم از او از مولانا رباعی 1529
1. آن رهزن دل که پایکوبانم از او
چون آینهٔ خیال خوبانم از او
آن شاه که هست عقل دیوانهٔ او از مولانا رباعی 1530
1. آن شاه که هست عقل دیوانهٔ او
وز عشق دلم شده است همخانهٔ او
آن شخص که رشک برد بر جامهٔ تو از مولانا رباعی 1531
1. آن شخص که رشک برد بر جامهٔ تو
تا رشک برد بر لب خودکامهٔ تو
آن کس که همیشه دل پر از دردم از او از مولانا رباعی 1532
1. آن کس که همیشه دل پر از دردم از او
با سینهٔ ریش و با رخ زردم از او
آن لاله رخی که با رخ زردم از او از مولانا رباعی 1533
1. آن لاله رخی که با رخ زردم از او
وان داروی دردی که همه دردم از او
از جان بشنیدهام نوای غم تو از مولانا رباعی 1534
1. از جان بشنیدهام نوای غم تو
نی خود جانهاست ذرههای غم تو
از گنج قدم شدیم ویرانهٔ او از مولانا رباعی 1535
1. از گنج قدم شدیم ویرانهٔ او
ز افسانهٔ او شدیم افسانهٔ او