کس نیست به غیر از او در این جمله جهان از مولانا رباعی 1501
1. کس نیست به غیر از او در این جمله جهان
نی زشت و نه نیکو و نه پیدا و نهان
گفتم که بر حریف غمگین منشین از مولانا رباعی 1502
1. گفتم که بر حریف غمگین منشین
جز پهلوی خوشدلان شیرین منشین
گفتم مکن ایروت حسن خوت حسن از مولانا رباعی 1503
1. گفتم مکن ایروت حسن خوت حسن
من دزد نیم مبند دستم بر سن
گلباغ نهانست و درختان پنهان از مولانا رباعی 1504
1. گلباغ نهانست و درختان پنهان
صد سال نماید او و او خود یکسان
ما زیبائیم خویش را زیبا کن از مولانا رباعی 1505
1. ما زیبائیم خویش را زیبا کن
خوبا ما کن ز دیگران خو واکن
ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین از مولانا رباعی 1506
1. ما کاهگلان عشق و پهلو به زمین
کرده است زمین را کرمش مرکب و زین
ما مرد سنانیم نه از بهر سه نان از مولانا رباعی 1507
1. ما مرد سنانیم نه از بهر سه نان
ما دست زنانیم نه از دست زنان
مجموع جهان عاشق یک پارهٔ من از مولانا رباعی 1508
1. مجموع جهان عاشق یک پارهٔ من
چارهگر و چارهساز بیچارهٔ من
معشوق من از همه نهانست بدان از مولانا رباعی 1509
1. معشوق من از همه نهانست بدان
بیرون ز کمان هر گمانست بدان
من بندهٔ مستی که بود دست زنان از مولانا رباعی 1510
1. من بندهٔ مستی که بود دست زنان
دورم ز کسی که او بود مست زنان
من بیرخ تو باده ندانم خوردن از مولانا رباعی 1511
1. من بیرخ تو باده ندانم خوردن
بیدست تو من مهره ندانم بردن
من بینم آنرا که نمیبینم من از مولانا رباعی 1512
1. من بینم آنرا که نمیبینم من
وز قند لبش نبات میچینم من