من کاغذهای مصر و بغداد ای جان از مولانا رباعی 1513
1. من کاغذهای مصر و بغداد ای جان
کردم پر ز آه و فریاد ای جان
من عاشق عشق هم عاشق من از مولانا رباعی 1514
1. من عاشق عشق هم عاشق من
تن عاشق جان آمد و جان عاشق تن
من کی خندم تات نبینم خندان از مولانا رباعی 1515
1. من کی خندم تات نبینم خندان
جان بندهٔ آن خندهٔ بیکام و دهان
مردان تو در دایرهٔ کن فیکون از مولانا رباعی 1516
1. مردان تو در دایرهٔ کن فیکون
دل نقطهٔ وحدتست و از عرش فزون
نزدیک منی مرا مبین چون دوران از مولانا رباعی 1517
1. نزدیک منی مرا مبین چون دوران
تو شهد نگر به صورت زنبوران
هر خانه که بیچراغ باشد ای جان از مولانا رباعی 1518
1. هر خانه که بیچراغ باشد ای جان
زندان بود آن نه باغ باشد ای جان
هر روز خوش است منزلی بسپردن از مولانا رباعی 1519
1. هر روز خوش است منزلی بسپردن
چون آب روان و فارغ از افسردن
هر روز نو برآئی ای دلبر جان از مولانا رباعی 1520
1. هر روز نو برآئی ای دلبر جان
سودای نوی درافکنی در سر جان
هر مطرب کو نیست ز دل دفتر خوان از مولانا رباعی 1521
1. هر مطرب کو نیست ز دل دفتر خوان
آن مطرب را تو مطرب دفتر خوان
هشدار که میروند هر سو غولان از مولانا رباعی 1522
1. هشدار که میروند هر سو غولان
با دانه و دام در شکار گوران
هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان از مولانا رباعی 1523
1. هم خانه از آن اوست و هم جامه و نان
هم جسم از آن اوست همه دیده و جان