در عشق تو شوخ و شنگ باید بودن از مولانا رباعی 1467
1. در عشق تو شوخ و شنگ باید بودن
مردانه و مرد رنگ باید بودن
دل از طلب خوبی بیچون گشتن از مولانا رباعی 1468
1. دل از طلب خوبی بیچون گشتن
دریا خواهد شدن ز افزون گشتن
دل باغ نهانست و درختان پنهان از مولانا رباعی 1469
1. دل باغ نهانست و درختان پنهان
صد سان بنماید او و خود او یکسان
دل برد ز من دوش به صد عشق و فسون از مولانا رباعی 1470
1. دل برد ز من دوش به صد عشق و فسون
بشکافت و بدید پر زخون بود درون
دل گرسنهٔ عید تو شد چون رمضان از مولانا رباعی 1471
1. دل گرسنهٔ عید تو شد چون رمضان
وز عید تو شد شاد و همایون رمضان
دلها مثل رباب و عشق تو کمان از مولانا رباعی 1472
1. دلها مثل رباب و عشق تو کمان
زامد شد این کمانچه دلها نالان
دوش آنچه برفت در میان تو و من از مولانا رباعی 1473
1. دوش آنچه برفت در میان تو و من
نتوان بنوشتن و نه بتوان گفتن
دوشست دیدم یار جدائی جویان از مولانا رباعی 1474
1. دوشست دیدم یار جدائی جویان
با من به جفا و کین جدا شو گریان
دی از تو چنان بدم که گل در بستان از مولانا رباعی 1475
1. دی از تو چنان بدم که گل در بستان
امروز چنانم و چنانتر ز چنان
دیدم رویت بتا تو روپوش مکن از مولانا رباعی 1476
1. دیدم رویت بتا تو روپوش مکن
پنهانی ما تو بادهها نوش مکن
رفتم به طبیب و گفتم ای زینالدین از مولانا رباعی 1477
1. رفتم به طبیب و گفتم ای زینالدین
این نبض مرا بگیر و قاروره ببین