ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1421
1. ای گرسنهٔ وصل تو سیران جهان
لرزان ز فراق تو دلیران جهان
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1422
1. ای لعل لبت معدن شکر چیدن
وز چشم تو نور نامصور دیدن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1423
1. ای ماه لطیف جانفزا خرمن من
وی ماه فرو کرده سر از روزن من
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1424
1. ای مجمع دل راه پراکنده مزن
زان زخمه پریشان چو دل بنده مزن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1425
1. ای مفخر و سلطان همه دلداران
جالینوسی برای این بیماران
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1426
1. ای مونس روزگار چونی بی من
ای همدم غمگسار چونی بی من
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1427
1. ای نالهٔ عشق تو رباب دل من
ای ناله شده همه جواب دل من
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1428
1. این بنده مراعات نداند کردن
زیرا که به گل رفته فرو تا گردن
این از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1429
1. این دیدهٔ من کز نگرد دور از من
ای صحت صد دیدهٔ رنجور از من
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1430
1. ای یار به انکار سوی ما نگران
زیرا که نخورده‌ای از آن رطل گران
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1431
1. ای یار بیا و بر دلم بر میزان
وی زهره بیا و از رخم زر میزان