ای جانب عشاق به خیره نگران از مولانا رباعی 1397
1. ای جانب عشاق به خیره نگران
تو خیره و در تو گشته خیره دگران
ای جان منزه ز غم پالودن از مولانا رباعی 1398
1. ای جان منزه ز غم پالودن
وی جسم مقدس ز غم فرسودن
ای جمله جهان بروی خوبت نگران از مولانا رباعی 1399
1. ای جمله جهان بروی خوبت نگران
جان مردان ز عشق تو جامه دران
ای خورده مرا جگر برای دگران از مولانا رباعی 1400
1. ای خورده مرا جگر برای دگران
دانم که همین کنی برای دگران
ای خوی تو در جهان می و شیر ای جان از مولانا رباعی 1401
1. ای خوی تو در جهان می و شیر ای جان
از دلشدگان گناه کم گیر ای جان
ای داد که هست جمله بیدار از من از مولانا رباعی 1402
1. ای داد که هست جمله بیدار از من
ای من که هزار آه و فریاد از من
ای در دو جهان یگانه تعجیل مکن از مولانا رباعی 1403
1. ای در دو جهان یگانه تعجیل مکن
در رفتن چون زمانه تعجیل مکن
ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان از مولانا رباعی 1404
1. ای دف تو بخوان ز دفتر مشتاقان
ای کف تو بزن بر رگ خون ایشان
ای دل تو در این واقعه دمسازی کن از مولانا رباعی 1405
1. ای دل تو در این واقعه دمسازی کن
وی جان به موافقت سراندازی کن
ای دل چه شدی ز دست دستی میزن از مولانا رباعی 1406
1. ای دل چه شدی ز دست دستی میزن
دست از هوس عشوهپرستی میزن
ای دوست قبولم کن و جانم بستان از مولانا رباعی 1407
1. ای دوست قبولم کن و جانم بستان
مستم کن و از هر دو جهانم بستان
ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران از مولانا رباعی 1408
1. ای رفته ز یاران تو به یک گوشه کران
فریاد تو از خوی بد و بار گران