یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1374
1. یک جرعه ز جام تو تمامست تمام
جز عشق تو در دلم کدامست کدام
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1375
1. یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند بروی دوستان شاد شدیم
یک از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1376
1. یک دم که ز دیدار تو یک سو افتم
از وسوسه اندیشه به صد کو افتم
آشفته از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1377
1. آشفته همی روی بکوئی ای جان
میجوئی از آن گمشده خویش نشان
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1378
1. آمد دل من بهر نشانم گفتن
گفتا ز برای او چه دانم گفتن
آمد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1379
1. آمد شب و غمهای تو همچون عسسان
یابند دلم را بسوی کوی کسان
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1380
1. آن حلوائی که کم رسد زو به دهن
چون دیگ بجوش آمده از وی دل من
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1381
1. آن صورت غیبی که شندیش دشمن
با خود به قیاس می‌بریدش دشمن
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1382
1. آن کس که نساخت با لقای یاران
افتاد به مکر دزد و تهدید عوان
آنکو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1383
1. آنکو طمع وفا برد بر شکران
بر خویش بزد عیب و نزد بر شکران
آن از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1384
1. آن کیست کز این تیر نشد همچو کمان
وز زخم چنین تیر گرفتار چنان
احرام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1385
1. احرام درش گیرد لافرمان کن
واندر عرفات نیستی جولان کن