من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1351
1. من مهر تو بر تارک افلاک نهم
دست ستمت بر دل غمناک نهم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1352
1. من نای توام از لب تو می‌نوشم
تا نخروشی هر آینه نخروشم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1353
1. من نیز چو تو عاقل و هشیار بدم
بر جملهٔ عاشقان به انکار بدم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1354
1. من همچو کسی نشسته بر اسب خام
در وادی هولناک بگسسته لگام
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1355
1. من یک جانم که صد هزار است تنم
چه جان و چه تن که هر دو هم خویشتنم
مهتاب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1356
1. مهتاب بلند گشت و ما پست شدیم
معشوق به هوش آمد و ما مست شدیم
می‌پنداری از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1357
1. می‌پنداری که از غمانت رستم
یا بی‌تو صبور گشتم و بنشستم
می‌پنداری از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1358
1. می‌پنداری که من به فرمان خودم
یا یک نفس و نیم نفس آن خودم
می‌گوید از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1359
1. می‌گوید دف که هان بزن بر رویم
چندانکه زنی حدیث دیگر گویم
ناساز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1360
1. ناساز از آنیم که سازی داریم
بد خوی از آنیم که نازی داریم
نی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1361
1. نی از پی کسب سوی بازار شویم
نی چون دهقان خوشهٔ گندم درویم
نی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1362
1. نی دست که در مصاف خونریز کنم
نی پای که در صبر قدم تیز کنم