من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1328
1. من بحر تمامم و یکی قطره نیم
احول نیم و چو احولان غره نیم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1329
1. من بر سر کویت آستین گردانم
تو پنداری که من ترا میخوانم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1330
1. من بندهٔ قرآنم اگر جان دارم
من خاک در محمد مختارم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1331
1. من پیر شدم پیر نه ز ایام شدم
از نازش معشوقه خودکام شدم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1332
1. من چشم ترا بسته به کین می‌بینم
اکنون چه کنم که همچنین می‌بینم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1333
1. من خاک ترا به چرخ اعظم ندهم
یک ذره غمت بهر دو عالم ندهم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1334
1. من درد ترا ز دست آسان ندهم
دل بر نکنم ز دوست تا جان ندهم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1335
1. من دوش فراق را جفا میگفتم
با دهر فراق پیش می‌آشفتم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1336
1. من زخم ترا به هیچ مرهم ندهم
یکی موی ترا بهر دو عالم ندهم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1337
1. من سر بنهم در رهت ای کان کرم
کامروز از تو ای صنم مست ترم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1338
1. من سیر نیم سیر نیم سیر نیم
زیرا که به اقبال تو ادبیر نیم
من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1339
1. من سیر نیم ولی ز سیران سیرم
بر خاک درت ز آب حیوان سیرم