من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1340
1. من عادت و خوی آن صنم میدانم
او آتش و من چو روغنم میدانم
1. من عادت و خوی آن صنم میدانم
او آتش و من چو روغنم میدانم
1. من عاشق روی تو نگارم چکنم
وز چشم خوش تو شرمسارم چکنم
1. من عاشقی از کمال تو آموزم
بیت و غزل از جمال تو آموزم
1. من عشق ترا به جای ایمان دارم
جان نشکیبد ز عشق تا جان دارم
1. من عهد شکسته بر شکستی بزنم
وز عشوه ره عشوه پرستی بزنم
1. من غیر ترا گزین ندارم چکنم
درمان دل حزین ندارم چکنم
1. من قاعدهٔ درد و دوا میشکنم
من قاعدهٔ مهر و جفا میشکنم
1. من کاستهٔ وفای آن مهرویم
گر خواهد و گر نخواهد آنمه رویم
1. من گردانم مطرب گردان خواهم
من زهرهٔ گردنده چو کیوان خواهم
1. من گرسنهام نشاط سیری دارم
روباهم و نام و ننگ شیری دارم
1. من مالک ملک لامکانی شدهام
من عارف گنج زرکانی شدهام