ماهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1317
1. ماهی فارغ ز چارده می‌بینم
بی‌چشم بسوی ماه ره می‌بینم
ماییم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1318
1. ماییم که از بادهٔ بی‌جام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1319
1. مائیم که پوستین بگازر دادیم
وز دادن پوستین بگازر شادیم
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1320
1. مائیم که بی‌قماش و بی‌سیم خوشیم
در رنج مرفهیم و در بیم خوشیم
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1321
1. مائیم که تا مهر تو آموخته‌ایم
چشم از همه خوبان جهان دوخته‌ایم
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1322
1. مائیم که دل ز جسم و جوهر کندیم
مهر از فلک و جهان اغبر کندیم
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1323
1. مائیم که دوست خویش دشمن داریم
اما دشمن هر عاشق و هر بیداریم
مائیم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1324
1. مائیم که گه نهان و گه پیدائیم
گهمؤمنو گه یهود و گه ترسائیم
مردم از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1325
1. مردم رغم عشق دمی در من دم
تا زندهٔ جاوید شوم زان یکدم
مصنوع از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1326
1. مصنوع حقیم و صید صانع باشیم
جانرا ز مراد جان چه مانع باشیم
مگریز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1327
1. مگریز ز من که من خریدار توام
در من بنگر که نور دیدار توام