ماهی فارغ ز چارده میبینم از مولانا رباعی 1317
1. ماهی فارغ ز چارده میبینم
بیچشم بسوی ماه ره میبینم
ماییم که از بادهٔ بیجام خوشیم از مولانا رباعی 1318
1. ماییم که از بادهٔ بیجام خوشیم
هر صبح منوریم و هر شام خوشیم
مائیم که پوستین بگازر دادیم از مولانا رباعی 1319
1. مائیم که پوستین بگازر دادیم
وز دادن پوستین بگازر شادیم
مائیم که بیقماش و بیسیم خوشیم از مولانا رباعی 1320
1. مائیم که بیقماش و بیسیم خوشیم
در رنج مرفهیم و در بیم خوشیم
مائیم که تا مهر تو آموختهایم از مولانا رباعی 1321
1. مائیم که تا مهر تو آموختهایم
چشم از همه خوبان جهان دوختهایم
مائیم که دل ز جسم و جوهر کندیم از مولانا رباعی 1322
1. مائیم که دل ز جسم و جوهر کندیم
مهر از فلک و جهان اغبر کندیم
مائیم که دوست خویش دشمن داریم از مولانا رباعی 1323
1. مائیم که دوست خویش دشمن داریم
اما دشمن هر عاشق و هر بیداریم
مائیم که گه نهان و گه پیدائیم از مولانا رباعی 1324
1. مائیم که گه نهان و گه پیدائیم
گهمؤمنو گه یهود و گه ترسائیم
مردم رغم عشق دمی در من دم از مولانا رباعی 1325
1. مردم رغم عشق دمی در من دم
تا زندهٔ جاوید شوم زان یکدم
مصنوع حقیم و صید صانع باشیم از مولانا رباعی 1326
1. مصنوع حقیم و صید صانع باشیم
جانرا ز مراد جان چه مانع باشیم
مگریز ز من که من خریدار توام از مولانا رباعی 1327
1. مگریز ز من که من خریدار توام
در من بنگر که نور دیدار توام