گفتم سگ نفس را مگر پیر کنم از مولانا رباعی 1294
1. گفتم سگ نفس را مگر پیر کنم
در گردن او ز توبه زنجیر کنم
گفتم که دل از تو برکنم نتوانم از مولانا رباعی 1295
1. گفتم که دل از تو برکنم نتوانم
یا بیغم تو دمی زنم نتوانم
گفتم که ز چشم خلق با دردسریم از مولانا رباعی 1296
1. گفتم که ز چشم خلق با دردسریم
تا زحمت خود ز چشم خلقان ببریم
گفتم که مگر غمت بود درمانم از مولانا رباعی 1297
1. گفتم که مگر غمت بود درمانم
کی دانستم که با غمت درمانم
گنجینهٔ اسرار الهی مائیم از مولانا رباعی 1298
1. گنجینهٔ اسرار الهی مائیم
بحر گهر نامتناهی مائیم
گوئیکه به تن دور و به دل با یارم از مولانا رباعی 1299
1. گوئیکه به تن دور و به دل با یارم
زنهار مپندار که من دل دارم
گه در طلب وصل مشوش باشیم از مولانا رباعی 1300
1. گه در طلب وصل مشوش باشیم
گاه از تعب هجر در آتش باشیم
لا الفجر بقینة و لا شرب مدام از مولانا رباعی 1301
1. لا الفجر بقینة و لا شرب مدام
الفخر لمن یطعن فی یوم زحام
لب بستم و صد نکته خموشت گفتم از مولانا رباعی 1302
1. لب بستم و صد نکته خموشت گفتم
در گوش دل عشوه فروشت گفتم
لیلم که نهاری نکند من چکنم از مولانا رباعی 1303
1. لیلم که نهاری نکند من چکنم
بختم که سواری نکند من چکنم
ما از دو صفت ز کار بیکار شویم از مولانا رباعی 1304
1. ما از دو صفت ز کار بیکار شویم
در دست دو خوی بد گرفتار شویم