قومیکه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1271
1. قومیکه چو آفتاب دارند قدوم
در صدق چو آهنند و در لطف چو موم
گاه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1272
1. گاه از غم دلبران بر آتش باشم
گاه از پی دوستان مشوش باشم
گاهی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1273
1. گاهی ز هوس دست زنان میباشم
گاه از دوری دست گزان میباشم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1274
1. گر باده نهان کنیم بو را چه کنیم
وین حال خمار و رنگ و رو را چه کنیم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1275
1. گر چرخ پر از ناله کنم معذورم
ور دشت پر از ژاله کنم معذورم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1276
1. گر چرخ زنم گرد تو خورشید زنم
ور طبل زنم نوبت جاوید زنم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1277
1. گر جنگ کند به جای چنگش گیرم
ور خوار کنم بنام و ننگش گیرم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1278
1. گر خوب کنی روی مرا خوب توام
ور چنگ کنی چو چوب هم چوب توام
گردان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1279
1. گردان به هوای یار چون گردونیم
ایزد داند در این هوا ما چونیم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1280
1. گر دریائی ماهی دریای توام
ور صحرائی آهوی صحرای توام
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1281
1. گر دل دهم و از سر جان برخیزم
جان بازم و از هر دو جهان برخیزم