از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1386
1. از بسکه برآورد غمت آه از من
ترسم که شود به کام بدخواه از من
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1387
1. از بسکه فساد و ابلهی زاد از من
در عمر کسی نگشت دلشاد از من
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1388
1. از حاصل کار این جهانی کردن
می‌کن ز بهی آنچه توانی کردن
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1389
1. از روز شریفتر شد از وی شب من
وز روح لطیفتر این قالب من
از از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1390
1. از عمر که پربار شود هردم من
وز خویش که بیزار شود هردم من
اسرار از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1391
1. اسرار مرا نهانی اندر جان کن
احوال مرا ز خویش هم پنهان کن
امروز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1392
1. امروز مراست روز میدان منشین
میتاز چو گوی پیش چوگان منشین
امشب از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1393
1. امشب منم و هزار صوفی پنهان
مانندهٔ جان جمله نهانند و عیان
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1394
1. ای آنکه گرفته‌ای به دستان دستان
دامان وصال از کف مستان مستان
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1395
1. ای بی‌تو حرام زندگانی ای جان
خود بی‌تو کدام زندگانی ای جان
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1396
1. ای بی‌تو حرام زندگانی کردن
خود بی‌تو کدام زندگانی کردن
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1397
1. ای جانب عشاق به خیره نگران
تو خیره و در تو گشته خیره دگران