دل از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1236
1. دل داد مرا که دلستان را بزدم
آن را که نواختم همان را بزدم
دیوانه‌ام از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1237
1. دیوانه‌ام نیم ولیک همی خوانندم
بیگانه‌ام ولیک میرانندم
ذات از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1238
1. ذات تو ز عیبها جدا دانستم
موصوف به مغز کبریا دانستم
رازیکه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1239
1. رازیکه بگفتی ای بت بدخویم
واگو که من از لطف تو آن میجویم
رفتی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1240
1. رفتی و ز رفتن تو من خون گریم
وز غصهٔ افزون تو افزون گریم
روزت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1241
1. روزت بستودم و نمی‌دانستم
شب با تو غنودم و نمی‌دانستم
روزی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1242
1. روزی به خرابات تو می میخوردم
وین خرقهٔ آب و گل بدر می‌کردم
رویت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1243
1. رویت بینم بدر من آن را دانم
وانجا که توئی صدر من آن را دانم
زان از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1244
1. زان دم که ترا به عشق بشناخته‌ام
بس نرد نهان که با تو من باخته‌ام
ز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1245
1. ز اول که حدیث عاشقی بشنودم
جان و دل و دیده در رهش فرسودم
زاهد از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1246
1. زاهد بودی ترانه گویت کردم
خاموش بدی فسانه گویت کردم
زنبور از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) رباعی 1247
1. زنبور نیم که من بدودی بروم
یا همچو پری به بوی عودی بروم