تو از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1619
1. تو گواه باش خواجه که ز توبه توبه کردم
بشکست جام توبه چو شراب عشق خوردم
1. تو گواه باش خواجه که ز توبه توبه کردم
بشکست جام توبه چو شراب عشق خوردم
1. هوسی است در سر من که سر بشر ندارم
من از این هوس چنانم که ز خود خبر ندارم
1. چو غلام آفتابم هم از آفتاب گویم
نه شبم نه شب پرستم که حدیث خواب گویم
1. تو ز من ملول گشتی که من از تو ناشتابم
صنما چه می شتابی که بکشتی از شتابم
1. هذیان که گفت دشمن به درون دل شنیدم
پی من تصوری را که بکرد هم بدیدم
1. خبری اگر شنیدی ز جمال و حسن یارم
سر مست گفته باشد من از این خبر ندارم
1. دو هزار عهد کردم که سر جنون نخارم
ز تو درشکست عهدم ز تو باد شد قرارم
1. فلکا بگو که تا کی گلههای یار گویم
نبود شبی که آیم ز میان کار گویم
1. نظری به کار من کن که ز دست رفت کارم
به کسم مکن حواله که به جز تو کس ندارم
1. دیده از خلق ببستم چو جمالش دیدم
مست بخشایش او گشتم و جان بخشیدم
1. دل چه خوردهست عجب دوش که من مخمورم
یا نمکدان کی دیدهست که من در شورم