من از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1641
1. من چو در گور درون خفته همی‌فرسایم
چو بیایی به زیارت سره بیرون آیم
ساقیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1642
1. ساقیا ما ز ثریا به زمین افتادیم
گوش خود بر دم شش تای طرب بنهادیم
چند از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1643
1. چند خسپیم صبوح است صلا برخیزیم
آب رحمت بستانیم و بر آتش ریزیم
جز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1644
1. جز ز فتان دو چشمت ز کی مفتون باشیم
جز ز زنجیر دو زلفت ز کی مجنون باشیم
گر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1645
1. گر تو مستی بر ما آی که ما مستانیم
ور نه ما عشوه و ناموس کسی نستانیم
روز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1646
1. روز آن است که ما خویش بر آن یار زنیم
نظری سیر بر آن روی چو گلنار زنیم
روز از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1647
1. روز شادی است بیا تا همگان یار شویم
دست با هم بدهیم و بر دلدار شویم
ساقیا از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1648
1. ساقیا عربده کردیم که در جنگ شویم
می گلرنگ بده تا همه یک رنگ شویم
وقت از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1649
1. وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم از همه بیگانه شویم
خوش از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1650
1. خوش بنوشم تو اگر زهر نهی در جامم
پخته و خام تو را گر نپذیرم خامم
ما از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1651
1. ما سر و پنجه و قوت نه از این جان داریم
ما کر و فر سعادت نه ز کیوان داریم
ای از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1652
1. ای دریغا که شب آمد همه از هم ببریم
مجلس آخر شد و ما تشنه و مخمورسریم