چه از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1608
1. چه کسم من چه کسم من که بسی وسوسه مندم
گه از آن سوی کشندم گه از این سوی کشندم
1. چه کسم من چه کسم من که بسی وسوسه مندم
گه از آن سوی کشندم گه از این سوی کشندم
1. چو یکی ساغر مردی ز خم یار برآرم
دو جهان را و نهان را همه از کار برآرم
1. منم آن عاشق عشقت که جز این کار ندارم
که بر آن کس که نه عاشق به جز انکار ندارم
1. مکن ای دوست غریبم سر سودای تو دارم
من و بالای مناره که تمنای تو دارم
1. منم آن کس که نبینم بزنم فاخته گیرم
من از آن خارکشانم که شود خار حریرم
1. به خدا کز غم عشقت نگریزم نگریزم
وگر از من طلبی جان نستیزم نستیزم
1. بزن آن پرده دوشین که من امروز خموشم
ز تف آتش عشقت من دلسوز خموشم
1. من اگر دست زنانم نه من از دستْ زنانم
نه از اینم نه از آنم من از آن شهر کلانم
1. ز یکی پسته دهانی صنمی بسته دهانم
چو برویید نباتش چو شکر بست زبانم
1. بت بینقش و نگارم جز تو یار ندارم
تویی آرام دل من مبر ای دوست قرارم
1. علم عشق برآمد برهانم ز زحیرم
به لب چشمه حیوان بکشم پای بمیرم