گردون ستیزه کار دیدی از مشتاق اصفهانی رباعی 73
1. گردون ستیزه کار دیدی که چکرد
ناسازی روزگار دیدی که چکرد
رفت از برم آن یگانه از مشتاق اصفهانی رباعی 74
1. رفت از برم آن یگانه دیدی که چه کرد
دلبر به سر بهانه دیدی که چه کرد
دانم بنشانه ناوک‌ها از مشتاق اصفهانی رباعی 75
1. دانم بنشانه ناوک‌ها نخورد
تا حق نشود اشاره فرما نخورد
شد صبح که هرکس پی کاری از مشتاق اصفهانی رباعی 76
1. شد صبح که هرکس پی کاری گیرد
یا آنکه بدوستی قراری گیرد
گفتم ز غمت عاشق حیران از مشتاق اصفهانی رباعی 77
1. گفتم ز غمت عاشق حیران میرد
گفتا بگذار تا بحرمان میرد
بر لب نه شکایتم ز فردی از مشتاق اصفهانی رباعی 78
1. بر لب نه شکایتم ز فردی برسد
از من به فلک نه آه سردی برسد
اندیشه به کنه حق تعالی از مشتاق اصفهانی رباعی 79
1. اندیشه به کنه حق تعالی نرسد
برگرد که پای فکرت اینجا نرسد
گو دی رسد و بهارش از از مشتاق اصفهانی رباعی 80
1. گو دی رسد و بهارش از پی نرسد
در خم میم از رسیدن دی نرسد
فیضی بمن از چشمه نوشی از مشتاق اصفهانی رباعی 81
1. فیضی بمن از چشمه نوشی نرسد
کامم ز لب شکرفروشی نرسد
زان ماه که روزم ز غمش از مشتاق اصفهانی رباعی 82
1. زان ماه که روزم ز غمش شب باشد
جانم در تاب و جسم در تب باشد
آنرا که نه دانش و نه از مشتاق اصفهانی رباعی 83
1. آنرا که نه دانش و نه عرفان باشد
حاشا که ز معصیت گریزان باشد
هرکس که بجرگ نکته سنجان از مشتاق اصفهانی رباعی 84
1. هرکس که بجرگ نکته سنجان باشد
چون من نه خوش آهنگ و خوش‌الحان باشد