ای آنکه جفا عادت دیرینه از مشتاق اصفهانی رباعی 37
1. ای آنکه جفا عادت دیرینه تست
خالی ز محبت دل پر کینه تست
مشتاق جفای یار بهر از مشتاق اصفهانی رباعی 38
1. مشتاق جفای یار بهر من و تست
خونخواری آن نگار بهر من و تست
باغیست محبت که شجرهاش از مشتاق اصفهانی رباعی 39
1. باغیست محبت که شجرهاش خوش است
نخلیست مودت که ثمرهاش خوشست
با ناله نای غلغل می از مشتاق اصفهانی رباعی 40
1. با ناله نای غلغل می چه خوشست
با غلغل باده نالی نی چه خوشست
آنرا که زر انباشته از مشتاق اصفهانی رباعی 41
1. آنرا که زر انباشته صد انبان است
از رفتن ده درم کجا نقصانست
دشمن که برغم بخت وارون از مشتاق اصفهانی رباعی 42
1. دشمن که برغم بخت وارون منست
یار تو و یار دل محزون منست
امروز نه خدمت بتان از مشتاق اصفهانی رباعی 43
1. امروز نه خدمت بتان دین منست
این راه و روش مذهب دیرین منست
پرورده بنفشه‌ای که از مشتاق اصفهانی رباعی 44
1. پرورده بنفشه‌ای که این موی منست
آورده شمیم جان که این بوی منست
هرچند بهر گوشه هزار از مشتاق اصفهانی رباعی 45
1. هرچند بهر گوشه هزار افسونست
حرفی ز حدیث عشق کی بیرونست
تا عشق چراغ محفل گردونست از مشتاق اصفهانی رباعی 46
1. تا عشق چراغ محفل گردونست
هر جا سخنی ز کوه و از هامونست
ای آنکه سرگشم از غمت از مشتاق اصفهانی رباعی 47
1. ای آنکه سرگشم از غمت گلگونست
حالم ز فراق تو چه گویم چونست
دردشت محبت که گلشن از مشتاق اصفهانی رباعی 48
1. دردشت محبت که گلشن محزونست
ز آواز درائی جگرم پر خونست