ای آنکه جفا عادت دیرینه تست از مشتاق رباعی 37
1. ای آنکه جفا عادت دیرینه تست
خالی ز محبت دل پر کینه تست
مشتاق جفای یار بهر من و تست از مشتاق رباعی 38
1. مشتاق جفای یار بهر من و تست
خونخواری آن نگار بهر من و تست
باغیست محبت که شجرهاش خوش است از مشتاق رباعی 39
1. باغیست محبت که شجرهاش خوش است
نخلیست مودت که ثمرهاش خوشست
با ناله نای غلغل می چه خوشست از مشتاق رباعی 40
1. با ناله نای غلغل می چه خوشست
با غلغل باده نالی نی چه خوشست
آنرا که زر انباشته صد انبان است از مشتاق رباعی 41
1. آنرا که زر انباشته صد انبان است
از رفتن ده درم کجا نقصانست
دشمن که برغم بخت وارون منست از مشتاق رباعی 42
1. دشمن که برغم بخت وارون منست
یار تو و یار دل محزون منست
امروز نه خدمت بتان دین منست از مشتاق رباعی 43
1. امروز نه خدمت بتان دین منست
این راه و روش مذهب دیرین منست
پرورده بنفشه‌ای که این موی منست از مشتاق رباعی 44
1. پرورده بنفشه‌ای که این موی منست
آورده شمیم جان که این بوی منست
هرچند بهر گوشه هزار افسونست از مشتاق رباعی 45
1. هرچند بهر گوشه هزار افسونست
حرفی ز حدیث عشق کی بیرونست
تا عشق چراغ محفل گردونست از مشتاق رباعی 46
1. تا عشق چراغ محفل گردونست
هر جا سخنی ز کوه و از هامونست
ای آنکه سرگشم از غمت گلگونست از مشتاق رباعی 47
1. ای آنکه سرگشم از غمت گلگونست
حالم ز فراق تو چه گویم چونست
دردشت محبت که گلشن محزونست از مشتاق رباعی 48
1. دردشت محبت که گلشن محزونست
ز آواز درائی جگرم پر خونست