شب وصل است و آمد یار غیرش از مشتاق اصفهانی غزل 49
1. شب وصل است و آمد یار غیرش از قفا امشب
غم هجران چو فردا خواهد آمد گو بیا امشب
کی در دل ما جز تو کسی را از مشتاق اصفهانی غزل 50
1. کی در دل ما جز تو کسی را گذری هست
هم یاد تو باشد اگر اینجا دگری هست
جز جور کار طبع به کین مایل از مشتاق اصفهانی غزل 51
1. جز جور کار طبع به کین مایل تو نیست
تخمیست دوستی که در آب و گل تو نیست
رفتی تو ز بزم و نه همین از مشتاق اصفهانی غزل 52
1. رفتی تو ز بزم و نه همین نشئه ز می رفت
تأثیر ز آواز دف و ناله نی رفت
جان بقید تنم از کوی کسی از مشتاق اصفهانی غزل 53
1. جان بقید تنم از کوی کسی افتاده است
بلبلی از چمنی در قفسی افتاده است
تو را فلک بمن ایماه مهربان از مشتاق اصفهانی غزل 54
1. تو را فلک بمن ایماه مهربان نگذاشت
چراغ کلبه من بودی آسمان نگذاشت
اشکم بود آن گل که گلابش از مشتاق اصفهانی غزل 55
1. اشکم بود آن گل که گلابش همه خونست
چشمم بود آن چشمه که آبش همه خونست
آنکه با من همنشین در عشق از مشتاق اصفهانی غزل 56
1. آنکه با من همنشین در عشق جانان من است
کیست غیر از دل که آنهم دشمن جان من است
منت ز سر زلف توام یکسر از مشتاق اصفهانی غزل 57
1. منت ز سر زلف توام یکسر مو نیست
چاکیست دلم را که سزاوار رفو نیست
تو را که چرخ بکام من از از مشتاق اصفهانی غزل 58
1. تو را که چرخ بکام من از جفا نگذاشت
بکام غیر ندانم گذاشت یا نگذاشت
از صحن کعبه ساحت میخانه از مشتاق اصفهانی غزل 59
1. از صحن کعبه ساحت میخانه خوشتر است
از دور سجه گردش پیمانه خوشتر است
ز الفت خوبان که سودش اشک از مشتاق اصفهانی غزل 60
1. ز الفت خوبان که سودش اشک و آهی بیش نیست
بهره‌ای گر هست عاشق را نگاهی بیش نیست