عنان دل بکف کودکی بود از مشتاق اصفهانی غزل 37
1. عنان دل بکف کودکی بود ما را
که میکشد ز ستم مرغ رشته بر پارا
از انتظار مکش بیش از این از مشتاق اصفهانی غزل 38
1. از انتظار مکش بیش از این فکاری را
بخود قرار مده قتل بی‌قراری را
درون غنچه دل خارخاری از مشتاق اصفهانی غزل 39
1. درون غنچه دل خارخاری کرده‌ام پیدا
همانا باز عشق گل‌عذاری کرده‌ام پیدا
چه شد گاهی به حرفی آن دو از مشتاق اصفهانی غزل 40
1. چه شد گاهی به حرفی آن دو لعل دلگشا بگشا
اگر از بهر ما نگشایی از بهر خدا بگشا
گل همنشین خار و خس در دامن از مشتاق اصفهانی غزل 41
1. گل همنشین خار و خس در دامن گلزارها
وز خارخار عشق گل در جان بلبل خارها
بس که بر دل زخم جور از خار از مشتاق اصفهانی غزل 42
1. بس که بر دل زخم جور از خار و خس باشد مرا
در گلستان حسرت کنج قفس باشد مرا
صبح شد ساقی بشو ز آیینهٔ از مشتاق اصفهانی غزل 43
1. صبح شد ساقی بشو ز آیینهٔ رو زنگ خواب
جام زرین را به دور انداز همچون آفتاب
با غیر چو میکشی می ناب از مشتاق اصفهانی غزل 44
1. با غیر چو میکشی می ناب
خون شد جگرم زرشگ دریاب
زهی خطت ز عرق مشک ناب در از مشتاق اصفهانی غزل 45
1. زهی خطت ز عرق مشک ناب در ته آب
عذارت از خوی شرم آفتاب در ته آب
شب تا سحر تو مست شکر خواب از مشتاق اصفهانی غزل 46
1. شب تا سحر تو مست شکر خواب
بیخوابیم کشت دور از تو دریاب
صبح شد ساقی بشو از دیده از مشتاق اصفهانی غزل 47
1. صبح شد ساقی بشو از دیده خواب
می بده واکرد گل بند نقاب
نگارم در کنار و ساغر می از مشتاق اصفهانی غزل 48
1. نگارم در کنار و ساغر می بر لب است امشب
شبی کامد مساعد کوکب من امشب است امشب