به توان گفتن کدامین عضو از اعضای تو از مشتاق غزل 263
1. به توان گفتن کدامین عضو از اعضای تو
خوب‌تر از یکدگر باشند سرتا پای تو
به کف پیاله به گلشن روم چسان بی‌تو از مشتاق غزل 264
1. به کف پیاله به گلشن روم چسان بی‌تو
چه خون چه باده چه گلخن چه گلستان بی‌تو
نی طاقت وصلت مرا نه صبر در هجران تو از مشتاق غزل 265
1. نی طاقت وصلت مرا نه صبر در هجران تو
وصلت بلا هجرت بلا ای من بلاگردان تو
هر سحر غلتم در خون از نسیم کوی تو از مشتاق غزل 266
1. هر سحر غلتم در خون از نسیم کوی تو
چون نغلتاند به خون ما را که دارد بوی تو
میرم چو ز من دور شود آن بت دلجو از مشتاق غزل 267
1. میرم چو ز من دور شود آن بت دلجو
ربط تن و جانست بهم ربط من و او
ای صبا صبحدم چون‌رسی سوی او از مشتاق غزل 268
1. ای صبا صبحدم چون‌رسی سوی او
حال من عرضه ده با سگ کوی او
نمی‌دانم چو رفتی از قفا بینی به کس یا نه از مشتاق غزل 269
1. نمی‌دانم چو رفتی از قفا بینی به کس یا نه
مرا هست ای خدنگ جسته میل باز پس یا نه
چو ماه چارده دارم نگاری چارده‌ساله از مشتاق غزل 270
1. چو ماه چارده دارم نگاری چارده‌ساله
که رخسارش بود ماه و خطش بر گرد مه هاله
برق جهان‌سوز حسن آنرخ افروخته از مشتاق غزل 271
1. برق جهان‌سوز حسن آنرخ افروخته
مشعله افروز عشق آه من سوخته
دلم را یار پیش ما شکسته از مشتاق غزل 272
1. دلم را یار پیش ما شکسته
بپای گلبن این مینا شکسته
ندانم می‌کنی گاهی به غربت یاد من یا نه از مشتاق غزل 273
1. ندانم می‌کنی گاهی به غربت یاد من یا نه
به خاطر آیدت زین مانده بی‌کس در وطن یا نه
به غربت یوسف من به زندان وطن مانده از مشتاق غزل 274
1. به غربت یوسف من به زندان وطن مانده
پسر گم کرده‌ای در گوشه بیت‌الحزن مانده